ประโยค ๒ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 146 / 164

ประโยค - บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค สมาสและตัทธิต - หน้าที่ 153 ศัพท์ที่ลง, ตุตน ปัจจัย" พบแต่ที่ท่านยกขึ้นแสดงเป็นอุทาหรณ์ ไว้ ๒ ศัพท์เท่านั้น คือ ปุถุชฺชนตฺตน์ ความเป็นปุถุชน, เวทนตฺตน์ ความเป็นผู้มีเวทนา

บทเรียนนี้นำเสนอคำศัพท์บาลีที่ใช้ปัจจัยต่างๆ เช่น ตุตนและณ ปัจจัย โดยมีตัวอย่างที่ชัดเจน เช่น ปุถุชฌนนตฺตน์ และ เวทนตฺตน์ ซึ่งแสดงถึงความหมายที่แตกต่างในแต่ละบริบท นอกจากนี้ยังมีการอธิบายศัพท์ที่ลงปัจ

ประโยค - บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค สมาสและตัทธิต - หน้าที่ 155 อุทาหรณ์เหล่านี้ แสดงพอเป็นตัวอย่าง ให้ผู้ศึกษาสังเกตได้ ว่า แม้ศัพท์ที่มีได้แสดงไว้ในที่นี้ ก็คงเปลี่ยนลิงค์ไปตามแบบนี้ทั้งสิ้น จะแสดงให้สิ้น

บทเรียนนี้นำเสนออุทาหรณ์จากบาลีไวยกรณ์เพื่อช่วยให้ผู้เรียนสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของคำศัพท์ตามหลักการต่าง ๆ โดยมีคำถามและตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับตัทธิตและปัจจัยที่เป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ อาทิเช่

๑๕.รชนีย์ ๑๖.โลหมย์ ๑๗.ปณฺฑโว ประโยค - บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค สมาสและตัทธิต - หน้าที่ 156 เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด เป็นวิการแห่งเหล็ก ชนเป็นเหล่ากอแห่งบัณฑ ๑๘.อิตถ์ ประการนี้, อย่างนี้. ๑๙. โอลิมปิโก ผ

เนื้อหานี้อธิบายความหมายของคำในภาษาบาลี เช่น คำว่า 'รชนีย์' เล่าถึงความสำคัญในการผลิตและการกำหนัด, 'โลหมย์' ซึ่งเกี่ยวข้องกับการทำเหล็กและการประกอบอาชีพ, และ 'ปณฺฑโว' ซึ่งมีความหมายถึงชนชั้น ลักษณะของ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 151 อาขยาต (๑๐๘) ศัพท์กล่าวกิริยา คือ ความทำ, เป็นต้นว่า ยืน เดิน นั่ง นอน กิน ดื่ม ทำ พูด คิด, ชื่อว่า อาขยาต ในอาขยาตนั้น ท่านประกอ

เนื้อหาของเอกสารในส่วนของอาขยาตและวิภัตติในภาษาบาลี โดยอธิบายเกี่ยวกับศัพท์กล่าวกิริยาและการจำแนกแต่ละวิภัตติเพื่อเป็นเครื่องหมายรู้แสดงถึงกาล บท และวจนะ. เนื้อหาแบ่งออกเป็นหมวดต่าง ๆ และอธิบายถึงวิภั

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 156 ๓. บอกความรำพึง แปลว่า 'ดึง' อุ. ยนนูนา - หิ ปพฺพชเชยุย ไฉนหนอ เรา พึงบวช. ๒ ๓ ๔. ปโรกฺขา ๒ အာ บอกอดีตกาล ไม่มีกำหนด แปลว่า 'แล้ว

ในบทที่ 2 ของบาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค หน้านี้อธิบายเกี่ยวกับอาขยาตและกิตก์ โดยเน้นถึงการบอกอดีตกาลและคำแปลที่สำคัญ เช่น 'ดึง' และ 'แล้ว' พร้อมตัวอย่างที่ช่วยในการเข้าใจนี้รวมถึงการจัดรูปแบบประโยคต่างๆ สา

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 158 กิริยาที่เป็นกัตตุวาจก, อัตตโนบท เป็นเครื่องหมายให้รู้กิริยาที่เป็น กัมมวาจกและภาววาจก อันจะกล่าวข้างหน้า, แต่จะนิยมลงเป็นแน่ ทีเ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการศึกษาไวยากรณ์ภาษาบาลี โดยเน้นกิริยาที่เป็นกัตตุวาจก และอัตตโนบท ซึ่งช่วยทำให้ผู้เรียนเข้าใจความหมายและการใช้คำในบริบทต่าง ๆ เช่น ตัวอย่างการใช้กิริยาในประโยค การแยกประเภทคำ เช่น เ

กี ชิ ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 163 ๕. หมวด กี ธาตุ เป็นไปในความ ซื้อ [กี + นา + ติ] สำเร็จรูปเป็น กีนาติ ย่อมซื้อ. เป็นไปในความ ชำนะ (ชิ + นา + ติ] สำเร็จรูปเ

เนื้อหานี้นำเสนอเกี่ยวกับหมวด กี ธาตุ ในบาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ตั้งแต่คำต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการซื้อ การชำนะ การกำจัด การก่อ การเกี่ยว การรู้ และการโปรย โดยแต่ละคำจะมีการจัดแบ่งให้เห็นถึงรูปแบบแสดงผลแ

ตน กร * ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 164 ๓. หมวด ตน ธาตุ เป็นไปในความ แผ่ไป (ตนุ + โอ + ติ] สำเร็จรูปเป็น ตโนติ ย่อมแผ่ไป. เป็นไปในความ ทำ [กรฺ + โอ + ติ] สำเร็จร

เนื้อหานี้เสนอการศึกษาธาตุในภาษาบาลี โดยเฉพาะหมวดตนและจุรุ ซึ่งประกอบด้วยตัวอย่างการใช้ที่แสดงถึงความหมายและการใช้ในประโยคต่างๆ อธิบายการแผ่ไป ทำ อาจ ตื่น ลัก ปรึกษา เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจถึงโครงสร้างแ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 166 [กัตตุวาจก] กิริยาศัพท์ใดกล่าวผู้ทำ คือ แสดงว่า เป็นกิริยาของผู้ทำนั้นเอง กิริยาศัพท์นั้น ชื่อกัตตุวาจก: มีอุทาหรณ์ว่า สูโท โอทนํ

บทความนี้เน้นการศึกษาและอธิบายหลักการของกิริยาศัพท์ในบาลี โดยเฉพาะกัตตุวาจก และกัมมวาจก ซึ่งกล่าวถึงการระบุตัวผู้ทำและกรรมในประโยค ตัวอย่างเช่น 'สูโท โอทนํ ปจติ' ชี้ให้เห็นว่าผู้ทำคือ 'พ่อครัว' ซึ่งหุ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 168 กิริยาศัพท์ที่เป็นภาววาจกนี้ ต้องเป็นประถมบุรุษ เอกวจนะ อย่างเดียว, ส่วนตัวกัตตา จะเป็นพหุวจนะและบุรุษอื่นก็ได้ ไม่ห้าม [เหตุกัตต

เนื้อหาที่เกี่ยวกับกิริยาศัพท์ในบริบทของบาลีไวยากรณ์ โดยเฉพาะการใช้ภาววาจกและกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการกำหนดความหมายของคำและการสร้างประโยค เช่น การใช้ประธานและกรรม รวมถึงตัวกัตตา ด้วยการยกตัวอย

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 172 ปัจจัยที่สำหรับประกอบด้วยนามศัพท์ ให้เป็นกิริยาศัพท์ ๒ ตัว คือ อาย, อิย. เป็นไปในความประพฤติ, อุ, ดังนี้: จิรายติ ประพฤติช้าอยู่,

ในบทนี้มีการอธิบายถึงปัจจัยที่ใช้ประกอบด้วยนามศัพท์เพื่อสร้างกิริยาศัพท์ ซึ่งเน้นที่อาย, อิย และอุ พร้อมทั้งชี้ให้เห็นถึงวิธีการประกอบธาตุด้วยปัจจัยและวิภัตติ โดยเน้นปัญหาที่นักเรียนใหม่อาจประสบในการใ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 174 (๑๑๙) แจก ปจฺ ธาตุ เป็นแบบเทียบ. ๑. วตฺตมานา ปุริส. เอก. พหุ. ป. ปจติ. ปจนฺติ. ม. ปจส. ปจถ. g. ปจามิ. ปจาม. ๒. ปญฺจมี ๓. สตฺตมี ป

หนังสือเล่มนี้เจาะลึกเกี่ยวกับโครงสร้างและหลักการในไวยากรณ์บาลี โดยเฉพาะในการวิเคราะห์และจัดหมวดหมู่ของปจฺ ธาตุ ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญในการใช้ภาษาละตินและแสดงความสัมพันธ์ในแต่ละประโยค พร้อมศึกษารายละเอี

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 177 เป็นพยัญชนะที่สุดวรรค ตามวิธีสนธิ Q. สำแดงแล้วในธาตุข้างต้น ๑๕. เอา ย ปัจจัยกับ 2 ที่สุดแห่ง ทิว ธาตุ เป็นต้น เป็น พุพ. ว กับ ธุ

บทนี้จะอธิบายกลไกและวิธีการใช้พยัญชนะตามโครงสร้างที่หลากหลายของภาษาบาลี เช่น การใช้ปัจจัย การลบ และวิธีการทำให้คำมีความหมาย โดยเฉพาะการศึกษาลักษณะการทำงานของธาตุและพฤทธิ์ที่ส่งผลต่อการสร้างคำใหม่ นอกจ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 179 ๓. สตฺตมี ๖. อชฺชตฺตนี ป. ปาเจยฺย, ปาเจถ. ปาเจยย. อปาเจส. อปาจีสุ. อปาจยิตฺถ. ม. ปาเจยฺยาส, ปาเจ ยาถ อุ, ปาเจยฺยาม, ปาเจยฺยาม, อป

บทเรียนนี้จัดลำดับการศึกษาไวยากรณ์บาลีภาคที่ ๒ เน้นที่การทำความเข้าใจการใช้งานของคำและรูปแบบต่าง ๆ ในภาษาบาลี โดยพิจารณาถึงรูปแบบคำเช่น ปาเจยฺย และ อปาเจส การใช้คำเหล่านี้ในประโยคและวิธีการสร้างคำในบร

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 189 [ภาวสาธนะ] ศัพท์บอกกิริยา คือ ความทำของผู้ทำ เป็นต้นว่า คมน์ ความ ไป, ฐาน ความยืน, นิสชชา ความนั่ง, สยน ความนอน, ชื่อ ว่าภาวสาธนะ

เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวกับการศึกษาความหมายของศัพท์ในภาษาบาลีที่สำคัญ เช่น ภาวสาธนะ, กรณสาธนะ, สัมปทานสาธนะ และ อปาทานสาะนะ โดยอธิบายถึงการแสดงสถานะของผู้ทำและเครื่องมือต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งมีความสำคั

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 191 ปัจจัยแห่งนามกิตก์ (๑๓๔) ปัจจัยที่สำหรับประกอบนามกิตก์นั้น จัดเป็น ๓ พวก คือ กิตปัจจัย สำหรับประกอบกับศัพท์ที่เป็นกัตตุรูปอย่างเด

ในบทความนี้มีการวิเคราะห์ปัจจัยที่ใช้ประกอบนามกิตก์ในบาลีไวยากรณ์ พร้อมอธิบายถึงกลุ่มปัจจัยหลัก 3 ประเภท ได้แก่ กิตปัจจัย, กิจปัจจัย และกิตกิจจุปัจจัย โดยจัดเรียงเป็นหลักฐานสำหรับนักศึกษา แต่ละประเภทม

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 192 (๑๓๕) วิเคราะห์ในกิตปัจจัย กวิ สย์ ภวตีติ สยมภู, [ผู้ใด ย่อมเป็นเอง, เหตุนั้น (ผู้นั้น ชื่อว่าผู้เป็นเอง. สย์ เป็นบทหน้า ภู ธาตุ

เนื้อหาเกี่ยวกับการวิเคราะห์คำและโครงสร้างในภาษาบาลี มีการนำเสนอโครงสร้างของประโยค การใช้บทหน้าในธาตุต่างๆ การสนธิคำในกิตปัจจัย ความสัมพันธ์ระหว่างคำ และตัวอย่างการวิเคราะห์ในรูปแบบต่างๆ เช่น ธาตุในคว

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 199 ณ. กมุม กโรตี-ติ กมฺมกาโร [ผู้ใด ย่อมทำซึ่งกรรม. เหตุนั้น [ผู้นั้น] ชื่อว่าผู้ทำซึ่งกรรม. กมุม เป็นบทหน้า กรุ ธาตุ ในความ ทำ, วิธ

ในเนื้อหานี้จะพูดถึงหลักไวยากรณ์บาลี โดยเฉพาะในด้านวจีวิภาคในภาคที่ ๒ ซึ่งจะอธิบายการทำและการเกิดขึ้นของคำในรูปแบบต่างๆ พร้อมชี้แจงตัวอย่างการใช้เวณตามบทบาทในภาษา เช่น การเสียดแทงและการนำไปของภาระ ผ่า

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 201 เป็น มุ ด้วยนิคคหิตสนธิ (๓๒), เป็นกัมมรูป กัมมสาธนะ, คจฉนฺติ เอตฺถา - ติ คติ. (ชน ท.] ย่อมไป ในภูมินั่น, เหตุนั้น [ภูมินั่น] ชื่อ

เนื้อหานี้เกี่ยวกับบาลีไวยากรณ์ในภาคที่ ๒ ของวจีวิภาค โดยกล่าวถึงการใช้ธาตุและกัมมรูปในความหมายต่างๆ รวมถึงการอธิบายถึงเจตนาและธรรมชาติของความคิดและความรู้สึกในบริบทของภาษา พร้อมชี้แจงแนวทางการทำความเ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 202 กโรติ เตนา - ติ กรณ์. [เขา] ย่อมทำ ด้วยสิ่งนั้น, เหตุนั้น [สิ่งนั้น] ชื่อว่าเป็นเครื่องทำ [แห่งเขา], กรุ ธาตุ ในความทำ, เป็น กัตต

ในภาคที่ ๒ ของบาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค เราจะได้พบกับแนวคิดเกี่ยวกับกิตก์และอาขยาต โดยเฉพาะในเรื่องของการกำหนดความหมายและการประยุกต์ใช้ในบริบทต่างๆ เช่น การทำ กรรม และการพรรณนา ที่อิงจากธาตุ หรือประเภทต่า